Í boði hússins.

Börnunum mínum tókst að rústa íbúðinni fyrir hádegi. AB-mjólk í teppinu inní stofu, kókómjólk í sænginni. Taflmenn útum allt og það er ekkert þægilegra að stíga á peð en kóng.

Ég var að hugsa um að flippa; gefast upp selja allt flytja til Indónesíu og stöðva flóðbylgjur. En ákvað að kveikja á Agli Helga. Það hefur oft létt mér lífið að geta rifist við hann og viðmælendur hans gegnum sjónvarpið.

Jóhanna Sigurðar og Jónína Ben brilleruðu í Silfrinu meðan það var skelfilegt að hlusta á Jón frjálslynda.

Ekki tekst honum að telja mér trú um að laununum okkar stafi hætta af erlendu vinnuafli. Er ég með stimplað “Fífl” stórum stöfum á enni mér? Ekki var það erlent vinnuafl sem settu launafólk í þá stöðu sem það er í á Íslandi í dag? Ekki voru það innflytjendur sem komu okkur mörgum aftur á eyrina í formi, lausráðninga með tilheyrandi virðisaukaskattsskyldu og réttindaleysi. Mér finnst það meiri háttar óábyrgt ef Frjálslyndir ætla að selja fordóma sína sem syndaaflausn fyrir ríkisstjórnina.

Og hvað með samkeppnislög? Af hverju virðast þau ekki ná til bankanna? Rannsókn á okri og græðgi bankanna var lausn Jóhönnu og Jónínu. Styð það. Það mætti skella skattinum með til rannsóknar. Í umræðunni um okurvexti gleymist að skoða þá vexti sem leggjast á fólk ef það ekki borgar skatt og vask samdægurs.

Allavega, ég er sammála þeim sem segja aðferðarfræði Jónínu Ben; “spill it all” vera komna á hálan ís en óneitanlega er hún fræðandi og skemmtileg. Mér finnst Jónína frábær. Svona eins og Hrói Höttur upplýsingastreymisins. Myndi kjósa hana ef það stæði til boða. Ég er ekki frá því að Egill sé jafn skotinn í Jónínu og ég.

Jón frjálslyndi kom umræðunni yfir í það sem hann kallaði hryllilega forsíðu Morgunblaðsins.

Hvaða feimnismál eru dómar hæstaréttar orðnir? Það má ekki birta myndir af hæstaréttardómurum og lýsa yfir óánægju með dóma. Jón vildi meina að dómarar ættu að njóta sérstakrar verndar; hvað meinar hann? Hvað með dómara í baugsmálinu? Á að líta á myndbirtingar af þeim og umræðu um dóma sem persónulega árás á þá? Dóm götunnar? Kjaftæði. Það er ekki skrítið að við hökkum í sama ójafnréttinu þar sem konur og börn eru ver varin með lögum en eignir og skattasvindl.

Í Kastljósinu í fyrrakvöld náðu Hannes Hólmsteinn og Karl Th. Birgisson saman í gagnrýni sinni á Morgunblaðið. Hefði getað orðið afskaplega fallegt augnablik ef ekki hefði verið fyrir aumingjahrollinn sem sótti á mig. Þeir hófu til hæða gagnrýni Andríkis á Morgunblaðið sem segir það orðið pappírsútgáfu af Veru. Afar slæm þróun að þeirra dómi. Þar sé ekki fjallað lengur um alvöru fréttir, bara einhverjar vandamálafréttir um jafnréttismál, kynferðisbrot og annað misrétti. Já sussum svei. Hvað ætli þeir telji alvöru fréttir? Fréttir af því hvað næsti kall græddi mikið og hvað fræga fólkið hafi verið fallegt á síðustu árshátíð viðkomandi fjölmiðils?

Er ekki hægt að finna góða samlíkingu á því þegar þrír kallar hittast og ræða málin á þessum nótum í ríkisstyrktum fjölmiðli? Eins og rafræn útgáfa af Bróðurkærleik Frímúrarareglunnar? Þetta er í boði hússins og frjálst fyrir Andríki, Hannes og Kalla að nota.

Þakka Agli svo fyrir mig. Mér líður betur og get nú einbeitt mér að þrifum.