Nú getur vel verið að allir þekki þetta þjóðráð. En ég var fyrst að læra það á þessu ári frá henni Júdith-ömmu minni.
Ég baka mikið vöfflur. Auðvelt að gera þær og krökkunum finnst þær góðar.
Á forlátt vöfflujárn sem ég erfði eftir ömmu mína hana Elísabet Ólafíu. Við erum nöfnur.
Allavega.
Þegar smyrja á járnið setur kona/karl smjörklípu á eldhúspappír.
Vefur síðan pappírnum um klípuna.
Og er þá komin með smjördoppu.
Síðan doppar kona/karl bæði efri og neðra járnið og setur þannig hæfilega smurningu á. Mér finnst sjálfri ferlega leiðinlegt þegar vöfflur eru hitaðar í of mikilli fitu.
Á milli vaffla er smjördoppan svo bara geymd á disk eða í skál.
Perfekt. Ekki satt? 
Engin ummæli:
Skrifa ummæli