Henda ábyrgð yfir öxl, eins langt frá sér og hægt er.

Aumingja Vilhjálmur. Hann er bara mannlegur og þess vegna lenti hann í því að ráðfæra sig við forstjóra Orkuveitu Reykjavíkur en ekki Borgarlögmann. Og þess vegna lenti hann líka í því að lesa ekki skjöl og týna minnismiðum, verða tvísaga og þrísaga; auðvita alltaf með hag borgarinnar fyrir brjósti (sílíkon?)
Þess vegna sér Vilhjálmur enga ástæðu til að láta sig hverfa úr borgarpólitíkinni. Hann er sko mannlegur með öxl.
Jórunn Frímannsdóttir segir borgarfulltrúa Sjálfstæðisflokksins standa þétt á bak við Vilhjálm. Það að þeir hafi verið ósýnilegir á bak við hann í dag, og flúið bakdyra- eða kjallaramegin út og ekki viljað ræða við fréttamenn, var bara svo Vilhjálmur ætti einn sviðið. Ógeðslega fyndið. Næstum krúttlegt.

Vilhjálmur og þeir forystumenn Sjálfstæðisflokksins, sem fjölmiðlar náðu í rassinn á, telja að hann, borgarstjórinn fyrrverandi og tilvonandi, hafi axlað sína ábyrgð. Ég er ekkert rosalega hissa.

Þetta er sama fólkið og taldi Árna Johnsen hafa axlað sína ábyrgð um leið og hann slapp frá Kvíabryggju. Sama fólkið og hljóp til handa og fóta, þegar Forsetinn var frá, og veittu brekkusöngleysunni uppreista æru. Aldrei heyrðist Árni harma þann mannlega brest sinn að ræna verðmætum frá almenningi eða sjá eftir því. Fannst hann jafnvel hafa átt þetta smáræði skilið fyrir að hafa haft hag annarra svona mikið fyrir sama brjósti og Vilhjálmur. Samt dálítið fúll að hafa verið staðinn að verki. Hann bara lenti í því eins og Vilhjálmur.

Þetta virðist vera flokkslínan. Eða kannski frekar flokksskilningur á hugtakinu "að axla ábyrgð"? Ég held nefnilega að hópur innan Sjálfstæðisflokksins haldi að það að axla ábyrgð sé að henda ábyrgðinni yfir öxl, eins langt frá sér og hægt er og horfa ekki eftir hvar hún lendir.



Er það ekki bara Eyþór sem hefur þurft, svona í alvöru, að axla ábyrgð á gjörðum sínum!? Missti stöðu sína innan flokksins eftir ölvunarakstur, fór í meðferð og er að endurmeta sjálfan sig. Það kalla ég virðingarvert. Okkur getur jú öllum orðið á. Það er bara þetta að axla ekki ábyrgð sem er svo óheiðarlegt. Jú, jú Sigurður Kári missti ökuskírteinið í eitt ár. En ekki þurfti hann að hafa áhyggjur af þingsætinu eða endurmeta sjálfan sig. Gat bara haldið áfram að tala fyrir áfengi í matvörubúðum og láta eins og ekkert hafi í skorist.
Kommon. Sjálfstæðisflokkurinn tók Gunnari Örlygssyni, frá Frjálslyndum, fagnandi þegar hann var búinn að hefja þingmennsku sína með því að sitja af sér helminginn af 6 mánaða dóm fyrir nótulaus viðskipti, skattsvik og ölvunarakstur. Þá var hann skírður inní flokkinn.

Axlar maður ábyrgð með því að sitja af sér fangelsisdóm? Missa ökuskírteini? Neita að segja af sér? Ætli ég geti þá axlað ábyrgð á feitri skattaskuld með því að hella mér útí pólitík - eða hætt í líkamsrækt. Mhhhhuuuhhahaaa.

Allavega. Vilhjálmur telur þetta eingöngu snúast um að hann þurfi að endurvinna traust borgarbúa - aumingja Villi. Hann ætti kannski að taka út nokkra veikindadaga.

p.s. Áhugaverð skrif eftir Reyni Traustason. Tilhugsunin um þetta valdatafl innan Sjálfstæðisflokksins veldur mér ógleði. Þorgerður Katrín og Hanna Birna bera af flestum öðrum flokksmönnum Sjálfstæðisflokksins og líklegast þær einu sem geta komið honum á þurrt.